همه آن چیزی که باید درباره کار دانشجویی در امریکا بدانید
دانشجویانی که به دنبال اخذ پذیرش تحصیلی در امریکا و ادامه تحصیل در دانشگاه‌های این کشور هستند معمولا برای تامین هزینه‌های زندگی و تحصیل خود به دنبال پیدا کردن شغل و کسب درآمد هستند. آشنایی با مردم، فرهنگ، سبک زندگی، آداب و رسوم در ایالات متحده آمریکا و همچنین هزینه‌های زندگی دانشجویی در آنجا می‌تواند راهنمای بسیار موثری برای دانشجویان باشد.
آمادگی برای اخذ پذیرش تحصیلی در کنار انجام امور مربوط به ویزا، شرکت در آزمون مهارت سنجی زبان انگلیسی مانند تافل، آیلتس و دولینگو، شرکت در آزمون های GRE یا GMAT، نگارش SOP و تکمیل فرم I-20 نیازمند آگاهی از هزینه‌های زندگی در کشور مبدا نیز هست تا دانشجو بتواند دورنمایی از مخارج خود داشته باشد.
کار در آمریکا هنگام تحصیل یکی از بزرگترین نگرانی‌های متقاضیان بین المللی است. آیا آنها می‌توانند به عنوان دانشجوی بین المللی در آمریکا کار کنند؟ پاسخ کوتاه این است که بله، آنها می‌توانند در حین تحصیل کار کنند، درآمد اضافی و تجربه کسب کنند اما محدودیت هایی در این زمینه وجود دارد. قوانین و مقررات دقیقاً دنبال می‌شوند. کار فقط برای دارندگان ویزای F-1 و J-1 مجاز است. کسانی که ویزای M-1 دارند نمی‌توانند استخدام شوند. ویزای F-1، J-1 و M-1 سه نوع ویزای دانشجویی غیر مهاجرتی برای تحصیل در آمریکا هستند. برای اطلاع درباره انواع ویزای امریکا می‌توانید این مقاله را مطالعه کنید.
ویزای F-1 امریکا
ویزای F-1 برای تحصیلات دانشگاهی تمام وقت است و محبوب ترین ویزای دانشجویی بین المللی در ایالات متحده است. دارندگان ویزای F-1 واجد شرایط استخدام در دانشگاه یا برنامه آموزش عملی درسی (CPT) هستند که به طور معمول ۲۰ ساعت یا کمتر در هفته است؛ علاوه بر این، دانشجویان F-1 می‌توانند تا یک سال پس از اتمام برنامه دانشگاهی خود، روی آموزش عملی اختیاری (OPT) کار کنند.
ویزای J-1 امریکا
ویزای J-1 برای دانشجویانی صادر می‌شود که برای تکمیل برنامه دانشگاهی خود ملزم به کسب آموزش عملی هستند که در کشور خود در دسترس نیست. ویزای دانشجویی J-1 به شرط برآورده شدن شرایط تعیین شده توسط برنامه تبادل بازدید کننده، گزینه‌های شغلی مشابه ویزای F-1 را فراهم می‌کند.
ویزای M-1 امریکا
ویزای M-1 برای تحصیلات غیر آکادمیک یا حرفه‌ای است. این ویزا برای دانشجویی صادر می‌شود که در یک دوره تحصیلات غیر دانشگاهی یا حرفه‌ای در امریکا تحصیل کند. دارندگان ویزای M-1، مجاز به کار در ایالات متحده در طول دوره تحصیل نیستند. دانشجویان با این دسته ویزا همچنین باید شواهدی مبنی بر اینکه بلافاصله بودجه کافی برای پرداخت تمام شهریه و هزینه‌های زندگی برای کل مدت اقامت در نظر گرفته شده است، داشته باشند.
کار در ایالات متحده با ویزای F-1
دانشجویان F-1 که حداقل یک سال تحصیلی کالج یا دانشگاه را به پایان رسانده اند واجد شرایط دریافت تجربه کار یا آنچه تحت عنوان "آموزش عملی" نامیده می‌شود، هستند. آموزش عملی می‌تواند دو نوع باشد: آموزش عملی برنامه درسی (CPT) و آموزش عملی اختیاری (OPT).
آموزش عملی معمولاً استخدام در دانشگاه است. هر کاری که در محوطه دانشگاه یا خارج از آن اتفاق می‌افتد اما وابسته به دانشگاه است می‌تواند به عنوان استخدام در دانشگاه نامیده شود. همچنین، کار انجام شده باید مربوط به برنامه درسی دانشجو یا دانشگاه باشد. بنابراین، اشتغال در دانشگاه لزوما نشان دهنده کار در محل دانشگاه نیست. دانشجویان دارای ویزای F-1 می‌توانند ۲۰ ساعت در هفته کار کنند.
آموزش عملی برنامه درسی (CPT)
CPT توسط کارفرمایان حامی مالی ارائه می‌شود که معمولاً توسط دانشجویان برای اعتبار و کسب تجربه صنعت در حوزه تحصیل انجام می‌شود. برای واجد شرایط بودن برای CPT باید حداقل ۱ سال تحصیلی را گذرانده باشید، موضوع اصلی خود را اعلام کرده و باید از طرف کارفرما پیشنهاد شغل داشته باشید.
تعداد محدودی از کارفرمایان می‌توانند در CPT شرکت کنند. همچنین CPT ایجاب می‌کند که در زمان پیشنهاد کار برای مجوز اقدام کنید. این مجوز توسط مقام مسئول دانشگاه (DSO) در موسسه انجام می‌شود تا بررسی کند آیا شغل مطابق با شرایط CPT است. از آنجا که شرایط CPT برای دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد متفاوت است، شما باید تحقیقات خود را انجام دهید و این موارد را با دفتر دانشجویان بین المللی دانشگاه خود بررسی کنید. CPT به صورت نیمه وقت در نظر گرفته می‌شود، به شما اجازه می‌دهد هر هفته ۲۰ ساعت یا کمتر کار کنید. شما همچنین می‌توانید تمام وقت کار کنید اما فقط وقتی دانشگاه تعطیل است. به یاد داشته باشید، محدودیتی در تعداد CPT قابل استفاده وجود ندارد. با این حال، اگر یک سال یا بیشتر از CPT تمام وقت خود را سپری کنید، واجد شرایط آموزش عملی اختیاری (OPT) نخواهید بود. بنابراین باید حواستان به ساعت کاری باشید.
آموزش عملی اختیاری (OPT)
همه دانشجویان دارای ویزای F-1 مشروط بر اینکه ۱ سال تحصیلی از برنامه خود را بگذرانند، می‌توانند OPT مدت ۱ سال را بدست آورند. OPT برای تکمیل برنامه دانشگاهی طراحی شده است و بنابراین کار مستقیماً به تخصص یا موضوع اصلی مربوط می‌شود. اگر شما دانشجوی رشته‌های STEM (علوم، فناوری، مهندسی یا ریاضیات) هستید، ممکن است واجد شرایط تمدید ۲۴ ماه OPT باشید که در کل 36 ماه است. در حالی که CPT باید قبل از فارغ التحصیلی تکمیل شود،OPT می‌تواند قبل و بعد از فارغ التحصیلی تکمیل شود.
ساعات کار و شرایط OPT برای دارندگان ویزای F-1 می‌تواند متفاوت باشد، موارد زیر را برای OPT بخاطر بسپارید:
۱- OPT را می‌توان در حالی که دانشگاه مشغول به کار است، انجام داد و بیش از ۲۰ ساعت در هفته نیست.
۲- OPT در هنگام تعطیلات دانشگاه، تعطیلات سالانه و در مواقعی که دانشگاه کلاس برگزار نمی‌کند قابل اجرا است. در این حالت، شما باید برای ترم یا جلسه بعدی ثبت نام کنید و همچنین معیارهای صلاحیت تعیین شده توسط کارفرما و مدرسه را داشته باشید.
۳- اگر تمام شرایط لازم را در دوره تکمیل کرده باشید، می‌توانید به صورت تمام وقت OPT کار کنید.
۴- بعد از اتمام کامل دوره تحصیلی می‌توانید OPT تمام وقت کار کنید.
همچنین باید در نظر داشته باشید OPT مستقیماً به حوزه تحصیلی شما مرتبط است یعنی اگر دانشجوی اقتصاد هستید واجد شرایط کار به عنوان طراح گرافیک یا بالعکس نیستید.
علاوه بر آموزش عملی داخل دانشگاه که در بالا گفته شد، دارندگان ویزای F-1 می‌توانند در خارج از دانشگاه کار کنند، که ممکن است مربوط به رشته آنها باشد یا نباشد. دانشجویانی که با مشکلات مالی روبرو هستند (از دست دادن غیر منتظره بورسیه تحصیلی، سرقت، کاهش ارزش پول در برابر دلار) یا پیشنهاد شغلی از یک سازمان بین المللی دارند، ممکن است براساس معیارهای خاص واجد شرایط استخدام در خارج از دانشگاه باشند. این نقش DSO است که بیشتر مشروعیت درخواست‌های استخدام خارج از دانشگاه توسط دانشجویان را تعیین می‌کند.
گزینه‌های کاری فراتر از OPT: ویزای H -1B برای دانشجویان F-1
ویزای H-1B رایج ترین ویزای کاری در ایالات متحده است. بسیاری از دانشجویان پس از اتمام OPT ممکن است به کشورهای خود بازگردند، با این حال بسیاری از دانشجویان نیز مایل به ادامه کار هستند. ویزاهای H-1B ویزاهای غیر مهاجرتی است که توسط شرکت‌های آمریکایی یا حامیان مالی و به منظور استخدام نیروی کار بین المللی در مشاغل خاص مانند مهندسی، بازرگانی، پزشکی، معماری، ریاضیات، حقوق، آموزش، علوم فیزیکی و غیره صادر می‌شود.
برای دارندگان F-1 امکان انتقال یا تغییر وضعیت خود به H-1B وجود دارد. برای این کار دانشجو به یافتن شغل با کارفرمایی در ایالات متحده احتیاج دارد که مایل به درخواست برای H1-B باشد. ممکن است در همان شرکتی که کار در OPT را آغاز کرده‌اید استخدام شوید. این کارفرما است که درخواست‌ها را به وزارت کار ایالات متحده وUSCIS برای کمک هزینه H1-B به نیروی کار ارسال می‌کند.
هر سال حداکثر ۶۵۰۰۰ ویزای H-1B اعطا می‌شود، این ویزا H-1B Cap نامیده می‌شود. علاوه بر این بیست هزار ویزا به کسانی که مدارک پیشرفته‌ای مانند MS یا Ph.D را کسب کرده اند اعطا می‌شود. در سالهای اخیر USCIS همچنین یک سیستم قرعه کشی را برای پذیرش برنامه‌ها آغاز کرد. به طور خلاصه، اخذ ویزای H1-B بسیار رقابتی است.
کار در ایالات متحده با ویزای J-1
دارندگان ویزای J-1 حق سه نوع گزینه اشتغال را دارند:
داخل دانشگاه: تحت برنامه تبادل بازدید کننده مجاز به کار در موارد مرتبط یا نامرتبط با تحصیلات خود در محل مدرسه هستید. به عنوان مثال، شما می‌توانید برای یک شرکت برگزاری رویداد که در دانشکاه فعالیت می‌کند کار کنید.
آموزش آکادمیک: این ماژول آموزشی مجاز و مربوط به رشته تحصیلی دانشجو است. اگر صاحب ویزای J-1 هستید، پس از اتمام دوره تحصیلات خود حداکثر ۱۸ ماه واجد شرایط آموزش عملی هستید. این مستلزم آن است که شما یک پیشنهاد شغلی داشته باشید و قبل از تاریخ تکمیل ذکر شده در فرم DS-2019، برای آموزش آکادمیک اقدام کنید. DS-2019 سندی است که به شما اجازه می‌دهد به عنوان انترن یا کارآموز در ایالات متحده آمریکا برای ویزای J-1 درخواست دهید.
خارج از دانشگاه: دانشجویان تحت برنامه تبادل بازدید کننده ممکن است واجد شرایط شغل خارج از دانشگاه بر اساس شرایط اقتصادی پیش بینی نشده مانند از دست دادن غیر منتظره بورسیه، مخارج پزشکی یا... باشند.
هنگام کار در ایالات متحده از حقوق کارمندان، شماره تأمین اجتماعی، قراردادها، مزایا، حداقل دستمزد، کسر مالیات و قوانین و مقررات آگاه باشید.
- ویدیوی کلور اپلای در مورد کار دانشجویی در آمریکا را در اینستاگرام مشاهده کنید.
نکات مهم درباره کار در امریکا
- تحقیق در مورد شرکت‌هایی که مایل به حمایت از ویزای کار هستند را شروع کنید. بعد از کارآموزی، گزینه‌های کار با یک شرکت را بررسی کنید. قوانین، فرصت‌ها و گزینه ها، هزینه ها، مهلت‌های ممکن و غیره را کاوش کنید.
- برای اطلاعات عمومی، فرصت‌ها و آخرین به روزرسانی‌ها، دفتر دانشجویی و مرکز شغلی بین المللی دانشگاه خود را دنبال کنید. برای کمک به شما در برنامه ریزی اهداف و از سرگیری ساخت با یک مربی شغلی در تماس باشید. در نمایشگاه‌های شغلی و سایر رویدادهای مرتبط شرکت کنید. از طریق چنین رویدادهایی می‌توانید با استخدام کنندگان و سایر متخصصان صنعت در تماس قرار بگیرید.
- پیش قدم باشید و با جامعه دانشجویی، اعضای هیئت علمی و گروه‌های فارغ التحصیل رابطه برقرار کنید. ایجاد ارتباط و شبکه سازی برای یافتن کارفرما یا شغل آینده شما بسیار مهم است.
- برنامه ریزی و جستجوی کار را حتی قبل از فارغ التحصیلی شروع کنید. منتظر نمانید تا تحصیلات خود را کامل کنید.
- آماده باشید که سخت کار کنید و صبور باشید.
نظر شما :